De paseo polo Miño
Un martes -ou outro día calquera-, ben serve para perderse pola beira do Miño, mellor se vén caluroso -por aquilo de estar ao fresco-, pero tanto ten. A graza está en ir descubrindo que a carón de ti hai moito máis do que parece. Cores, chíos, correntes, olores... Milleiros de seres fican calados mirándote dende os seus agochos: agardan a que o perigo pase. Outros son máis atrevidos e déixanse observar.
Saímos co propósito de botar unha hora pero foron máis: o tempo foxe, non rende nada. Deixei de mirar o reloxo. Pasaron tres horas ao ritmo dunha película entre cómica e de acción, sen aburrimentos nin decepcións.
Deixo esta escolma de fotografías como mostra dunha aventura de verán en busca dos tesouros que xa estaban aquí antes de chegaren os romanos.
Tamén deixo un vídeo onde queda claro que a vida silvestre goza de bos reflexos.